انجام تست هایی برای ارزیابی عملکرد بی هوازی ورزشکاران در برخی از رشته های ورزشی همانند فوتبال، بسکتبال، کشتی، ورزشهای رزمی، ژیمناستیک،شنا، قایقرانی، دوچرخه سوازی، دو و میدانی و... بسیار مهم و حیاتی میباشند. این تستها به ما امکان برطرف کردن نقطه ضعف ورزشکاران با تغییراتی در برنامه های تمرینی را خواهند داد و در عین حال این تستها برای استعداد یابی ورزشی بسیار مهم میباشد. همچنین برای بررسی برخی از پروتکل های تمرینی و یا بررسی اثر برخی از مکملها نیز این تستها استفاده میشود. در ادامه به بررسی پروتکل وینگت میپردازیم.
ابزار مورد نیاز:
ترازو برای اندازه گیری وزن
متر برای اندازه گیری قد
دروچرخه مونارک
کامیپوتر به همراه نرم افزار مرتبط برای ارزیابی
تست وینگت چیست؟
یک پروتکل ارزیابی برای عملکرد بی هوازی و بخصوص عملکرد بی هوازی-انفجاری میباشد. در حال حاضر بهترین روش برای ارزیابی توان انفجاری و عملکرد سیستم فساژن تست وینگت میباشد که اغلب با دوچرخه مونارک اجرا میشود. مراحل انجام تست به شرح ذیل میباشد.
مرحله 1: اندازه گیری اولیه
قد و وزن ورزشکار اندازه گیری شود و در سیستم وارد شود.
مرحله 2: گرم کردن
از ورزشکار خواسته میشود تا با حرکات کششی و نرمشی سبک تا متوسط به مدت 5 تا 10 دقیقه بدن خود را گرم نماید.
مرحله 3: ورود داده در سیستم
همزمان با گرم کردن ورزشکار در این مرحله باید داده های ورزشکار در سیستم نرم افزار مرتبط وارد شود. داده های قد، وزن، سن، جنسیت موارد مهم میباشد. همچنین در بخش از نرم افزار باید میزان وزنه ای که قرار است تا رها شوند را مشخص میکنیم. به عنوان مثال در ورزشکارن حرفه ای وزنه 7 درصد از وزن بدن و برای سایر ورزشکاران از 6 درصد وزن بدن خود ورزشکار استفاده میشود. همچنین سرعتی که در آن وزنه باید رها شود و نحوه رها شدن وزنه نیز تعیین شود. به عنوان مثال تعیین خواهد شد که در سرعت 100 دور در دقیقه وزنه هفت درصد یک فرد 70 کیلوگرمی به صورت خودکار رها شود. پس ما باید در روی دوچرخه وزنه 7 درصدی یا همان 4.9 کیلوگرمی را قرار دهیم. نرم افزار میتواند به گونه ای تنظیم شود که کارها دستی هم انجام شوند. یعنی با دستور دستی ورزشکار از طریق دکمه ای که روی دوچرخه قرار دارد وزنه آزاد شود. این روش فقط برای ورزشکاران با تجربه مورد استفاده میشود. در وضعیت عالی تنظیمات اتومات خواهد بود یعنی با رسیدن به سرعت مورد نظر وزنه رها شده و بر روی رکاب زدن ورزشکار مقاومت ایجاد خواهد کرد.
توجه مهم: این یک تست ویژه ورزشی است و نباید از هر کسی به جهت سرگرمی اجرا شود زیرا که باعث افزایش شدید ضربان قلب شده و میتواند برای برخی از افراد خطرناک هم باشد.
مرحله 4: قرار گیری روی دوچرخه و اجرای تست
در این مرحله ورزشکار روی دوچرخه مینشیند. اندازه صندلی به اندازه ای باشد تا راحت رکاب بزند. کفش مناسب باشد. از ورزشکار میخواهیم آرام رکاب بزند تا گرم شود. هر وقت که ورزشکار آماده شروع شد بر روی گزینه استارت کلیک نمائید. در این صورت نرم افزار فعال میشود و ورزشکار از این به بعد شروع میکند با سرعت رکاب زدن. زمانی که به حداکثر سرعت مورد نظر رسید (در این مثال 100 دور در دقیقه تنظیم شد) وزنه 7 درصد رها میشود. به ناگهان رکاب زدن خیلی سخت خواهد شد. از این به بعد ورزشکار باید به مدت تعیین شده که معمولا 30 ثانیه برای ورزشکار جرفه ای و 20 ثانیه برای سایرین است به رکاب زدن خود ادامه دهد. حفظ سرعت در این مرحله خیلی سخت است پس باید ورزشکار را تشویق به ادامه کنیم.
مرحله 5: اتمام تست و سرد کردن
زمانی که پروتکل به اتمام رسید از ورزشکار میخواهیم از نشستن بپرهیزد و آرام قدم بزند تا بدن سرد شود. این یک تست بسیار مشکل است و سابقه بی هوش شدن ورزشکار بعد از اتمام تست زیاد دیده شده است.
آنالیز داده ها:
بعد از اینکه تست به اتمام رسید داده های مهمی برای شما حاصل خواهد آمد که مهمترین آنها به شرح ذیل میباشند.
Maximum Anaerobic Power توان بی هوازی حداکثر: یعنی حداکثر توانی که یک ورزشکار بتواند به آن برسد. معمولا در چند ثانیه اول و در سرعت بالا حاصل میشود. ما گزارشهایی از 1800 وات در ورزشکاران حرفه ای داشته ایم. البته اغلب افراد در اعدادی زیر 1300 وات هستند. تنها افرادی با توانایی بی هوازی بالا، سیستم فسفاژن خوب و عضلات با درصد بالای تارهای تند انقباض و آمادگی بالا به این رکورد دست می یابند.
Minimum Anaerobic Power توان بی هوازی حداقل: کمترین توان بی هوازی ثبت شده در این تست.
Average Anaerobic Power توان بی هوازی متوسط: میانگین توان بی هوازی ثبت شده
Fatigue Index شاخص خستگی: این شاخص خیلی مهم است. به ما نشان میدهد که شیب افت توان بی هوازی چند است. به عنوان مثال شاید یک فرد توان بی هوازی حداکثر ثبت شده 1000 داشته باشد و در پایان توان بی هوازی 400 را ثبت کرده باشد و فردی دیگر توان بی هوازی حداکثر 1000 و در پایان توان بی هوازی 50 را ثبت کرده باشد. هر چند توان بی هوازی حداکثر این دو فرد برابر است ولی فرد اول با شیب کمتر به پایان تست رسید ولی فرد دوم افت سریع داشت و این بعنی شاخص خستگی در فرد اول کمتر و یا به عبارتی بهتر از نفر دوم بود.
نکته مهم دیگر در تحلیل این تست توان بی هوازی نسب میباشد. تست فوق دو نوع داده را به ما میدهد. توان های نسبی و توان مطلق. فرض کنید دو نفر تست را اجرا میکنند. هر دو توان بی هوازی حداکثر 1000 را ثبت کردند ولی یکی از این دو فرد 80 کیلو و و دیگر 60 کیلو وزن دارد. بعد از اینکه توان بی هوازی حداکثر تقسیم بر وزن شد مشاهده میکنید که فرد دومی با وزن 60 کیلو گرم توان بی هوازی نسبی بالاتری را داشته است. این نوع ارزیابی برای برخی از رشته های ورزشی و برخی از انواع تحقیقات مهم است.
تست توان بی هوازی وینگت با دوچرخه هایی با رکاب دستی برای قایقرانان و شناگران هم طراحی شده است. در حال حاضر این تست رایجترین و بهترین تست توان بی هوازی در دنیا میباشد و مربیان و محققان زیادی از آن استفاده میکنند. کاربردها و صحبتها در مورد این تست بسیار است سوالی اگر بود میتوانید در بخش پرسش و پاسخ سایت مطرح فرمائید.
سالم باشید
تست های مرتبط
اندازه گیری وزن ایده آل
تست یک تکرار بیشینه !RM
اندازه گیری استخوانبندی
تست BMI
اندازه گیری وزن ایده آل
تست افسردگی
تست تعیین جنسیت چینی
تست بروس پروتکل با گاز آنالیزر برای اندازه گیری VO2max
آزمون رست برای محاسبه توان بی هوازی RAST
